"بعضی اوقات پیر و پاتال ها هرچه تلاش می کردند به یاد بیاورند که روزهای اول بعد از شورش که تازه جونز را بیرون انداخته بودند، حال و روزشان بهتر بود یا امروز، فایده نداشت که نداشت. چیزی به خاطرشان نمی رسید. فقط آمار و ارقام اسکوییلر بود که نشان می داد همه چیز دارد بهتر و بهتر می شود. حیوانات راه حلی برای این مساله به نظرشان نمی رسید. به هر حال فرصت فکر کردن به این چیزها را نداشتند. فقط بنجامین پیر بود که ادعا می کرد مو به موی زندگی طولانیش را به خاطر دارد و می داند که هیچ چیز نه بهتر شده و نه بدتر –گرسنگی و مشقت و حرمان، به قول او، قانون لایتغیر زندگی بود."
،
مزرعهء حیوانات
جورج اورول
صالح حسینی؛ معصومه نبی زاده
انتشارات دوستان؛ تهران 1385