آن زن دیوانه چه شد

© Vaheed Hasanabbasi

در این فکر بودم که مسابقه «طناب‌کشی» شاید مسخره‌ترین مسابقه روی زمین باشد، چرا که در آن کسی برنده‌ است که زمین بخورد. بعد فکر کردم شاید اصلا رسم‌ش همین است: باید زمین بخوری تا برنده شوی. تمام آن بارهایی که کم‌حوصله شده‌ای و طناب را رها کرده‌ای تا به خیال خودت حریف زمین بخورد، در واقع نتیجه مسابقه را بی‌منت تقدیم‌ش کرده‌ای. برنده‌اش کرده‌ای. 

گاهی که نه، همیشه: آدمی زخم‌خورده باورهای خویش است. به همین تلخ و ترشی.

I wish only the best for you

Hengki Koentjoro 

2014 ➤ Blanket

"ما گذشته‎مان را با کمک آنچه محیط ما را تشکیل می‎دهد به یاد می‎آوریم. حافظه‎ی فردی، به یک اجتماع عاطفی بستگی دارد. فراموشی بیش از آن که نتیجه‎ی پدیده‎ی فرسودگی باشد، نتیجه‎ی بریدگی او از گروهی است که به آن تعلق داشته است. بدین ترتیب حافظه‎ی جمعی اساسا نوعی بازسازی گذشته است که تصویر وقایع قدیمی را با باورها و با نیازهای معنوی زمان حاضر سازگار می‎کند."

فیالکوف، یانکل  (1383). جامعه‎شناسی شهر. ترجمه عبدالحسین نیک گهر. آگه