شنبه، بهمن ۲۸، ۱۳۸۵

و جلوهء ستاره ای در مه گرفتگی این افق

"تا به این سن برسم، می توانستم به آینده فکر کنم. ولی حالا می بینم بقدر کافی به آن چیز مبهمی که هر روز ابهام و رازش را بیشتر از دست داده، نزدیک شده ام و دیگر می خواهم بایستم؛ همین جا."

پرندهء من/فریبا وفی (+)

پ.ن. آخرین سالگرد تولد در دههء بیست،،، و دیگر هیچ!