یادم باشه که من همون آدمم،
که دو قاره اینور و اونور هم در روند پیشآمدهای زندگی من تاثیری نداره،
که نباید هرگز روی عنصر شانس کوچکترین حسابی باز کنم،
گیریم که شانس برای من، فقط عادی و مثل بقیه پیش رفتنِ شرایط باشه،
یا دستکم به دور از تست اگزاستیو اتوبوسهای جهانگردی در تمامی زمینههای ممکن،
که نباید لابد اینهمه خریت رو یهجا بخوام که بکنم،
یا که هشتصدتا هندونه رو با دو دست و دو پا و یه سر و یه نیمچه زبون ...
،،،
برم عجالتا هپینسم رو سینتسایز کنم ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر